Etim. De *imin(a)-lauren .
(Lar DVC 246, Añ (V); -ill- V-m-gip, G-azp-goi),
imillauren (V-ger),
imillen (V-gip, G-azp),
imillaen (V-gip),
imillau (V-gip, G-azp),
emilaun (Lar)
Ref.:
VocZeg (imillaune); A (imillaun); EEs 1930, 28; Garate Cont BAP 1949, 358; Etxba Eib (imillauna); Iz UrrAnz (imillena), ArOñ (imillaun); Elexp Berg (imillen); ZestErret (imillau)
.
"Celemín"
Lar, Añ.
"Almud"
Añ.
"Cuartilla, medida de granos algo menor que el celemín"
A.
"[Urte barri-barri, txarri-belarri, daukanak eztaukanari] imilaun arto ta gari (V-m)"
A EY III 74.
"La medida de cap. de 3 kg"
Iz UrrAnz.
"Medida de capacidad para áridos"
Etxba Eib.
"Egurrezko ontzi kuadrau bati esaten jakon imillena
"
Elexp Berg.
Imi laun bat saldu daben prezijuan.
fB Ic II 132.
IMILAUNPE
(En casos locales de decl. sing.). v. GAITZERUPE, LAKARIPE.
Gizon andi arek ezebezala euren lanak egin imillaunpean (sub modio) egoteko, argi-mutillean (super candelabrum) euki ta illuntasuna kenduteko baiño.
A Ezale
1897, 298b.
Argi iziotua be ez dabe imillaun-pean ipinten, argi-ontziaren gaiñean baiño.
Ker Mt 5, 15 (Lç, Echn, Leon gaitzurupean, TB, EvL gaitzerupean, Ip gaitzürüpian
).
Imillaunpean ezin euki argia.
Onaind STeresa 111.