Etim. Compuesto de ot- (< ogi-).
(V, G)
Ref.:
A;
Iz To
.
"1.º tierra escogida; [...] 3.º tierra de sembradío"
A.
"La labranza; okuntza gutxi ukuntze [?] ibillitakoa, el (prado) que antes ha sido cultivado como heredad"
Iz To.
.
Oloa egiten da zertxobait, bañan ez okuntzaetan, ez bada labakietako galondoetan.
Izt C 30.
Soro edo okunza dabiltzen terrenoan erdiak ganadu janari ereitea.
Agric 18.
Otadi-okuntzak labakitu-ala / ereingiro daiten arbasoen lurra.
Zait BGold (ap. MEIG III 108).
OKUNTZA-BELAR.
"Okuntza-belarra, la hierba de un campo que antes estuvo cultivado" Iz To.
OKUNTZA-LUR.
Tierra de sembradío.
Okuntza-lurrak begiko ninia bezin maite dauzkatelako arto garientzat.
Izt C 30.