(Part. en función de adj. y sust.).Réprobo.
Ifernua da, reprobatuék deabruekin Iainkoaren hira eta mendekio iustoz eta bidezkoz sufritzen eta perpetualki sufrituren dutén punizionea eta tormentá.
Lç
ABC
I 8v.
Begirauk, beraz, egiñ adin / profano reprobatua.
Gç 201.
Hautatuei eta erreprobatuei miserikordiazko obrez Jesu-Kristok erraiten diotena.
CatLav 305s.
(V 151)
Ala ez duzue ezagutzen zebonek Jesukristo zuen baithan dela? Baldin naski erreprobatuak ez bazarete.
He 2 Cor 13, 5.
Damnatuen artean, deabruen baltsan, erreprobatu guzien konpainian.
Brtc 248.
Izanez izpiritu galdu yendeak eta erreprobatuak fedeari darokanaz.
TB 2 Tim 3, 8 (Lç reproboak
).
Izanen dire aingeruez errespetatuak eta estimatuak gizon guziez, bai eta ere erreprobatuez berez.
Jaur 109.
Eta egiazki, ez du iduri, erreprobatuek eta damnatuek zerurat igan behar dutela.
Lap 395 (V 180).
Reprobable.
Gizon batzu dire izpiritua gaizkoatua dutenak, fedeaz sentimendu erreprobatuak dituztenak.
He 2 Tim 3, 8.