1.
(Dim. de ongi
).
Bien; bastante bien.
Artzalleak agintzen du ongitxo gobernatuko dituala [beiak]
.
AA II 191.
Ongitxo artu nazazu / gozatu al baneza, / ni ara allegatzean / zer triparen poza!
JanEd I 31 (en boca del vino personificado).
Goi ta beko maisterrak, oso aberatsak izan ezta ere, bai ongitxo jaioak.
Ag G 220.
--Ongitxo bizi zera naski? --Ni beti eskuzatar.
(AN-5vill).
Inza EsZarr 147.
En DFrec hay 2 ejs.
2.
Mucho, abundantemente.
Edaten dezu ongitxo ta jartzen iztun edo mututurik.
AA III 371.