1.
aprehensione,
aprensiño.
Aprensión, recelo.
"Temor"
Asp ANaf.
.
Herioaren izieriak, eta aprehensioniak, iuiamendia nahasirik, eta kordokaturik.
Tt Onsa 18.
Ezpata zorrotz batek kanpotik deseginen dutiala gaixtoak, eta barnetik, beldurrk eta aprehensioniak.
Ib. 141.
Aprensiño lar dakozu, zuk eta eixu mesede ixillik otie.
Ort Oroig 74.
2.
(En la expr. aprensio egin 'reflexionar').
Biztu fédea, pensátu gauzak, ta in aprénsio bear denás: ortáko zara gizon fiela.
LE Prog 108.
Seigarréna dá kuidátzea mia, ezi txoil suélto usteunte zenbaiték ta estúte itén aprensiorik, está konfesátzen ere.
Ib. 110.
Eta gero ezin aurki zer konfesatu; baut uste zenbaiten biotzetan egotes habitazeuntela bekatu mortaleek bizi guzian, ya zeren eztuten iten aprensio baizik txoil disformees, ya zeren eztuten sentizen bear bekala gauzak.
Ib. 110.