(A),
izagai.
"(Ast), objeto, cosa, ente"
A.
Hala gure izakai egin dianak gure khorpitza beitiro nonbait, zertan nahi ta non nahi egar.
Egiat 184.
Orra ortzia, lurra ta izagai oro.
Ol Imit I 20, 7 (Pi izagai).
Izakaia eraturikan izaki bakoitza sortu zan.
ZA RIEV
1928, 590.
Sortu zitzaion Joseri barruko ar bat, izakai bat, gazi-geza.
(Interpr?).
Ag G 141.
Ortzia negur, izarrak batbana, izagaiak azta.
"Pensor elementorum"
.
Or Aitork 106.
Eziña da gizona atzerantz joatea; ez adiñean, ez barruko beste izakai askotan.
Erkiag BatB 148.