1.
(ingüa- S ap. Lrq (s.v. ingürü)
),
enguaka (S ap. Lrq
).
Dando vueltas.
"En derredor. Demonioa baitabila inguraka gu galdu naies
"
LE-Ir.
Goratzendire letrarikgabékoak, ta arrapatzendúte Zerua, eta oná gú emén geuren letraéki lóiean inguráka!
LE Urt (ms.) 104v.
2.
(Con gen. o dat.).Alrededor (de).
Onen inguraka abarken lokarri luzeak bildu oi zittuzten.
Etxde AlosT 14.
Ama-alabak eta bi semeak bildu ziran euskal-baserri artako sutondo epelari inguraka.
Etxde JJ 28.