(V-gip, G),
karatx (V),
kareaitz (G),
kareatx (V-arr-oroz-m),
karaaitz (G-azp)
Ref.:
A (karaitz, karatx, kareaitz); AEF 1927, 98; Iz UrrAnz (káraaitza), To; Elexp Berg (karaitz); zestErret (karehaitz).
Piedra caliza.
"Eznea gozoago izaten da arekin [arri-goriarekin] egosita. Arri onek karaitza do izena (G-goi)"
A EY I 246.
"
Karaitza bia da karia eitteko
"
Elexp Berg.
v. KARE-HARRI.
Kare aitzari ixurten zaiozkan ur iragazietatik.
Izt C 66 (v. tbn. 69).
Amezketako mugape guztia da kare-aitzez betea.
Ib. 59.
Euki beiz bakotxak beren erriko mendietako karatxak urre-mamintzat.
Ezale 1897, 131a.
Karatxa edo karaitza ta kare-arria bat dira.
Ib. 132a.
Amasei arruako karaitz ederra.
EusJok 47.
Amar minutuz amabi aldiz / jaso zuen kare-aitza.
Ib. 31.
Lur guztiak onak baditu ere karaitza du naien.
Munita 82 (v. tbn. 39 y 44).
Inguru osoan latsuna edo karatxa ugari baiño ugariago dago ta.
Erkiag Arran 112.
Etxe batzuk, abe zar aundik agirin zituela ta, besteak karaitz utsekoak.
JAIraz
Joañixio
253.
Kare-aitza izan ezkero, ona dek edozein arri.
TxGarm BordaB 20.
An, inguru aietan, ez zan karaitzik, karea egiteko arririk.
BAyerbe 27.
En DFrec hay 4 ejs. de karaitz.
KARAITZ-HARRI.
Piedra caliza.
Karaitzarri beltx bizia.
Zendoia 134.
KARAITZ-LUR.
Tierra caliza. v. KARE-LUR.
Lur ezea du naien. Karaitz-lurrik ez.
Munita 89 (v. tbn. 43, 79, 84 y 90).
Baserri-zelaiak onak, baratzetarako batez ere, karaitz-lurrak baidira.
Ataño
TxanKan
146.