1.
(Dv, Lh).
Aparentemente; fingiendo, simulando.
"
Alegiaka mintzo da bethi, il parle toujours par énigme"
Dv.
Ezen ahotik ahora mintzo natzaio; eta Jauna garbiki ikhusten du, eta ez alegiaka eta itxurapenka.
"Non per aenigmata et figuras"
.
Dv Num 12, 8 (Ol garbiki ta irudipenik gabe).
Huna bada, nik erran behar banu, bi gauza, lehenbailehen egitekoak; eta, zer nahi gosta beharrik ere, ez alegiaka, bainan errotik egitekoak.
Lander RIEV
1910, 603.
Behin hertsatu zuten [Eleazar] Juduen legeak debekatzen zituen haragi batzuetarik jaterat. Ezetz eta ezetz ihardetsi zuen mehatxu guzien gatik. Azkenean galdetu zioten alegia egin zezan bederen: etzuen hori ere nahi ukhan: Ez doako ene adinari alegiaka aritzea: zer erran lezakete gazteek?
Zerb IxtS 75.
2.
alegika.
Alegóricamente.
Bertsu au ez da argia, ta askoren iritziz, alegika mintzatzen zaigu emen Bergili.
Ibiñ
Virgil
41.