1.
(V, G, B; Lar, Añ; -th- L; Dv, H),
ateraldi (-th- S)
Ref.:
A;
Lh
.
Escampada, tiempo en el que no llueve.
"Escampada"
Lar, Añ.
"
Ather-aldi se dit pour un espace de temps plus long [que ather-arte]"
Dv.
"Intervalle de temps où il ne pleut pas. [...] Atherraldi luzexo bat, un assez long intervalle de temps sans pluie"
H.
v. aterrarte, aterrune.
Uria hasi zitzaikun, eginez noizik behin ather aldi batzu.
Prop 1905, 44.
Eguna argittuten asi zanean egieban aterraldian, Txomin-txikik leio batetik, begiratu eban itxasalderutz.
Echta Jos 341.
Oraingoz, aterraldia dugu eta ez da goi aldeetan hodei beltzegirik agertzen.
MEIG VI 136.
2.
Cese, interrupción, pausa.
v. etenaldi
; cf. atertu
(2).
Ez eban izan, orratio, zigorrak aterraldirik.
TAg GaGo 19.
Ikustez, maitatzez, aterraldi bage, / zer zorion duzu sabel-anai maite!
"Sin interrupción"
.
Or BM 132.
Adiskide yua gogoan daukagu aterraldirik gabe.
Or QA 131.
Pozaldia dakarkitzut, eta orain arte antsiz zenitun gaitzon aterraldia.
Zait Sof 34.
Aspertuxe, gogaituxe eta are nazkatuxe genduzkan aterraldirik gabe ikusten genizkion ergelkeriekin.
MEIG I 196.
Behin eta berriro, aterraldirik gabe, agertzen zen lelo hori.
MEIG IX 98.