(
V-gip),
akabo
Ref.:
Etxba Eib;
Elexp Berg
.
Fin, término.
"Se dice para significar la muerte, el fin. Ainbeste atzekaben ondoren negua, eta axe izan zan bere akabua
"
Etxba Eib.
.
Tr. Prácticamente todos los ejs. son vizcaínos. Hay un ej. de Duvoisin (el único que emplea el término con aspiración (
-kh- )).
Esango dabe guztiak akabuban.
Urqz 81 (tbn. 84 y 87).
--Nos etorriko da biziak eta ilak juzgetan? --Munduaen akabuan.
Oe 28.
Gauza guzien asierea ta akabua.
Cb CatV 22.
Lelengotik akabura.
DurPl 71.
Gero akaburantza / dagoz guztiz listo / kañoias egiteko / Pa, ti, to, pa, ti, to.
Ib. 114.
Gauza guztiyen prinzipiyoa eta akabua.
CatLlo 17.
Munduaren akabua.
Ib. 26.
Zer esan gura dau akabuan esaten dozun berbiak: Amen?
Ib. 34.
Urthea urthearen gainean behin, eta askotan, eta oraino ere, eta gero ere, eta bethi! Akhaborik ez dute.
Dv LEd 129 (Cb Eg II 68 kaburik ez dute).
azpiadiera-1.1
"Fin, límite. Madrilgo rastruan izan nitzan. Ango trastiak eta ango katxarruak eztauka akabuik
"
Elexp Berg. "Oiñ bizikletia bia dabela, gero patiñak, umien esijentziak eztauke akabuik" Ib.
Ta orrez gañera, ango trenak, arioplanuak eta itxas-ontziak ez ei ekan akaburik.
SM Zirik 105.