1.
(Lar, Añ (AN), H; -lh- SP (sin trad.)→Dv, H).
Permitir.
"
Zilhegitu naiz
"
SP.
"Permitir"
Lar, Añ.
"1. rendre une chose licite, permise. Esku duenak debekatzeko, badu esku zilhegitzeko ere, [...]; 2. devenir licite, permis. Phazkoz zilhegituko da gizena, le gras devient licite à Pàques"
H.
Bainan orhoit zaite ene biotzberatasun eta grazia hutsez zilhegitzen zarela ene mahainera hurbiltzera.
SP Imit IV 12, 2 (Ch usten zaitut, Ip zira haizu).
Haurra milla biziotara zilhegitzen zuena.
SP Phil 323 (He 324 uzten baitzuen).
Hori dugu ere egiñen, baldin behintzat zilhegitzen badu Jainkoak.
He He 6, 3 (Lç permeti badeza
).
Permetitzen edo zilhegitzen dügü erran den […] benedikzioniaren emaitia.
Sacram 13.
Jainkoa fidel da, ez baitu zilhegituko izan zaitezten tentatuak zuen indarrek manatzen duten baino gehiago.
TB 1 Cor 10, 13.
Othoiztu zuen Pilatus zilhegit zezon Jesusen gorputza atheratzez.
TB Io 19, 38 (He utz ziozala
).
2.
(Lar).
Soltar, librar.
"Ahorrar, dar libertad al esclavo, [...]
zillegitu, zilegitu, bere eskuko egin
"
Lar.
v. ziletu.