1.
(Dv, H, A).
Turbación, perturbación, alboroto.
"Trouble, bruit, soulèvement, émotion"
H.
"Perturbación, alarma, emoción fuerte"
A.
v. 1 asaldu, asaldadura.
Galdu zuen, ordu beretik, bere barneko bakea, etzen asaldurarik baizen haren kontzientzian.
Lg I 348.
Bakharrik kondemnatzen zuen sobraniazko khexaguneak sor-arazten duen asaldura.
Lg II 182.
Beldur ziren gertha zadin zenbeit asaldura populuaren artean, heldu baziren yabetzerat ordu hartan Jesusez.
Ib. 251.
Urrezko xahalaren adorazionea, hainbertze errenkura eta asaldura zoro.
Hb Egia 7.
Etzuen nihor entzun nahi; ezpata gorritzen zion odolak yabaltzen zion asaldura, maiz behar gabe yauzia.
Ib. 79s.
Hortarik izan zen asaldura gaitza Kanpaderan.
StPierre 32.
Ordu berean asaldura handi bat, oihu bortitz batzu entzuten dire.
Barb Sup 60.
Aiphatu asaldura gaitzaren ondotik.
Ib. 147.
Eta gizonak, bere gogoaren asalduragatik eta guztiz ere, ikusi zuen bestearen begiak zindo zirela, eta zoargi.
Mde HaurB 71.
2.
Asalto, ataque.
Haren populuak aurkhi zezan tenplu berean gerize segur bat etsaien asalduren kontra.
Lg I 332s.