1.
(Dv, A).
Desconfiar.
"Se défier, prendre de l'ombrage"
Dv.
Azkue da tbn. itzalgaitzi, que dice tomar de Duvoisin, pero en éste sólo hay, salvo error, itzalgaitz, -gaiztu.
Hargatik Saulek ikhusirik guziz umoa zela, itzalgaizten hasi zitzaioen.
Dv 1 Sam 18, 15 (Ol aren beldur
).
2.
Disimular.
Zuurtze aundi bear izan nuen nere pozaldia itzalgaizteko.
Or RIEV
1929, 7 (Ldi ib. 209 estaltzeko, Anab RIEV 1929, 610 itxura kentzeko).
Osasun antzean irritsa itzalgaizteko.
Or Aitork 281.