1.
(
H;
ph- Urt II 329,
Dv,
H).
Envenenar(se).
Beren oinhazeak ezin jasanez, phozoindatu dute beren burua.
Prop 1876-77, 389.
Hartu zuen botoila, eta bere ezpainak busti zituen edariaz, erakhusterat emaiteko ez zela beldur phozoinda zezaten.
Elsb Fram 99.
Hangoek gaixtakeriaz pozoindaturik hil-hurran etorri zela behin gibelerat.
HU Aurp 96.
Gezurrezko solasak zirela heien pozoindatzeaz erabili ziren haroak.
StPierre 35.
Nago nola ez diren behin ere phozoindatu beren aho gozoarekin berarekin!
Barb Sup 109.
Badaude "choux à la crème" direlakoek ez othe duten jendea pozoindatu.
Herr 19-6-1958, 1.
(Part. en función de adj.).
Edari pozoindatua.
Gy 104n.
Hazi pozoindatua.
Lap 27 (V 15).
Zortzi egunez tabako-tizana nik edan! Pozoindatua! Galdua...
Barb Sup 66.
Gainerat igorri zauzkuten grenada eta meta eta aire pozoindatu guzien gatik.
Zerb Gerlan 85.
Gerlaren hazi pozoindatua.
Lf Murtuts 51.
Contaminar(se), corromper(se), emponzoñar(se).
"Infecter, exhaler une odeur puant, répandre une émanation contagieuse. Hats bat du phozoindatzen duena
"
H.
Vandeako partia / hain da pozoindatia, / debruz poseditia.
Iraultza 127.
Pozoindatu yanariak, / bertze arte gisa guziak, / etziren dosteta baizik / harekiñ konparaturik.
Gy 248.
Adameren bekatuak pozoindatu izan zuen [mundua]
.
Lap 321 (V 146).
Eta, naski, arima pozoindatzen izilka esku azpiz ari direnek harrabotsik ez nahi?
HU Aurp 114.
Berek pozoindatu duten herriaz, "galdua dela" pleini direnak ere badira.
EZBB I 67.