Etim. Se trata en su origen de haril + el sufijo diminutivo -ko.
(AN; SP (-kua , det.), Urt I 430, Lar, Añ (AN), H),
harilgo (L-ain; Dv, H),
ariliko (AN-5vill),
hailko (L, B; VocB
),
hailgo (L-ain, BN-baig-lab; H),
hailgako (L-ain),
hailliko (Sal, R; Arch VocGr),
halliko (S, Sal; Aq 18 (R), Gèze, Dv (S), H (S)),
haliko (BN, R-uzt; VocBN
, Dv (BN))
Ref.:
A (hailgako , hailgo , ailiko , ailko , aliko , harilgo);
A Apend (ailliko);
EI
385;
Lrq (halliko);
ZarHizt
(
alliko
) .
Ovillo. "Peloton de fil" SP. "Peloton de fil, de ficelle ou d'autres objets qui se plient" VocBN. "Peloton" Dv y Gèze. "Ovillo redondo como pelota" VocB. "Copo (de lino)" A. v. haril.
Juezak galdeginik bakotxai zeren gañean asi zuen biltzen, ta batak erranik ezi mise txuri piska baten gañean, bertzeak ezi oial beltz piska batean, urratzeareki arilkoa, agertu ze norena zen.
(39).
LE-Ir (s.v. mise).
Ophilak ordu hartan / Jin zirien haillikotan. / Urrutiak behala / Uste tronpatu zela.
"Se convertirent en pelotons de fil"
.
Michel LPB 401.
Plazer handi bat nahi badeitazüt egin, hari-halliko handi hori behar deitazüt eman.
J.B. Mazéris GH
1932, 506.
Gazna eta hallikua kholkuan.
Ib. 506.