santifikazale.
Santificador, santificante.
v. santifikagarri, santifikante,
santutzaile.
Ezen bai sanktifikazalea, bai sanktifikatzen diradenak, batganik dirade guziak.
Lç He 2, 11 (He, TB san(k)tifikatzen duena, Dv saindutzaile, BiblE santu egiten duen
).
Barkha diazadazu! O santifikatzaillea.
Harb 189.
Bere bertute prinzipala, garazia santifikatzaillearen berretura.
Hm 211.
Santu guzien santua, edo guzien santifikatzallea edo santugillea.
Gco I 213.
Izpiritu Saindua gure santifikatzailea da.
Jaur 206.
Eta grazia au nola deitzen da? Santifikatzallea edo donegillea.
Legaz 36.