1.
(H, A),
atelaka.
Riña, reprensión, castigo.
"
Atela, ateleka, reproche, repréhension"
H.
"1.º (G; Aq), riña. 2.º (G; Ub), remordimiento"
A.
v. atele, atralaka, tekela, errieta.
Eta heren bekatuak gatik egin zizten atelekak, ezin eraman zituenak.
Ub 83.
Profeten ongi-esanak, aser-esanak eta atelekak ongi artu lekuan, esker orde asko naigabe, neke ta pena eman zizten profetai.
Ib. 50.
Jaungoikoaren eta bere konzienziaren atelekak eta erreprensioak beti darraie.
Gco II 90.
Beartua dago atzenean gurasoa, ume eta mirabeai, gauza gaiztoren bat egiten duenean, bear dan ateleka edo kastigua ematera.
AA II 78.
Zigorrak eta atelekak zentzatzen ditu [umeak]
.
Ib. 78.
Gaztetxoak diranean atelakaren lekuan onena izango da belarriak luzatzea.
Ib. 86.
Eman dizkizut ainbeste ateleka konfesoreen, predikadoreen eta liburuen bidez, baña guzia izan da alferra.
AA III 575.
2.
(Uso adv.).
"Quando con unos, cuando con otros, siempre está riñendo, bein batzuekin, bein besteakin, ateleka dago
"
Lar.
"Barajar, reñir, [...] ateleka ibili
"
Ib.
"
Ateleka ibiltzea, faire de fréquents reproches (andar riñendo)"
H.