(BN-lab ap. A
).
Expulsar, despachar.
"Despedir bruscamente, dar con la puerta en las narices"
A.
v. fueratu; cf. ferafutre.
Iziapena ez da edireten karitatearekien; aitzitik karitate perfetak feratzen du iziapena.
He 1 Io 4, 18 (Lç kanpora egoizten
).
Dagola bederen gaizki mintzatu gabe, ahalgez, kopeta eskasez kalakarien feratzeko.
HU Aurp 213.
Badoha gure gizona behar den tokira huts egin dutela adierazterat. Feratzen dute.
EskLAlm 1908, 16.
(ap. DRA)
Abreki feratu zuen aitak [etxetik]
.
"L'expulsa brutalement"
.
Barb Leg 68.
Feratu zuen beraz Ama-Birjina.
"Il éconduisit"
.
Ib. 139.