(
R, S ap. A
; Ht VocGr,
Dv)
(Del verbo izan con suf. -(e)n, empleado en cabeza de expresiones de carácter distributivo). Sea. "Soit, ou" Ht VocGr. "Den handi, den xume, soit grand, soit petit" Dv s.v. dena. "Sea, se emplea como conjunción. [...] Den gizon, den emazte (R), sea hombre, sea mujer" A, que cita HeH. v. dela.
Eta den menbro batek zerbait sufritzen duen, menbro guziék harekin sufritzen duté: edo den menbro bat ohoratzen den, menbro guziak alegeratzen dirade elkharrekin.
Lç 1 Cor 12, 26 (TB nahiz... ala nahiz...
).
Baiñan den arrats, nahiz goiz / Ustekabez hill bedi.
Arg DevB 146.
Den gaiza faltsiek edo egia, berzeren akadoiala nago ta berze batek dioan bezala diot.
Egiat 275.
Hobea den [bizi] hura noizbait dukeien seguratu, / den emaille, den eskaille, griña xoilla hura du.
Gy 61.
Baina den zeruan, den lurrean, erranaren arabera egiteko gai da bethi.
HeH Io 6, 63n.
Den negu, nola den uda, betik da erropa lagun ona (R).A EY III 154.