1.
"Abjuración"
, "contradicción" Lar.
2.
+
ezestatze.
Destrucción, aniquilación.
v. ezeztamendu
(2).
Ene desira da, o ene Jainkoa! ene heriotzeaz, Zure izaite soberanoaren handitasunari homaia bihurtzeko ene izaitearen ezestatzeaz.
JesBih 446.
Haren [lurraren] ezeztatzea, osto baten adarretik galtzea bezala liteke munduko oihanean.
Hb Egia 40.
Kouang-Tongo misionea ezeztatua dela eta ezeztatze hori Aita Chanesen heriotzeak erakharri duela.
Prop 1900, 5.
Beraz izan behar da, bertzalde, sortzerik ukan ez duen, ezeztatzerik onets ez dezokegun, bere baitharikako norbeit.
JE Bur 41.