Cercar, asediar.
v. setiatu.
Eta eure etsaiék asetiaturen auté tranxeaz, eta inguraturen, eta hersturen alde guzietarik.
Lç Lc 19, 43.
Kanpotiko gauzák daudela bada egun oroz asetiatzen nauenik, zein baita, Eliza guziéz dudan arthá.
Lç 2 Cor 11, 28.
Geiago dio, ezin Inglaterrako Erregiak Calis asetiatu duela.
CartEsp
458.
Gaztelu eta Iauregi eder eta bortizbat, etsaiak kanpotik inguru, inguru, asetiaturik edukiten dianian.
Tt Onsa 64.