1.
(V, G-azp; Lar, Añ),
adarkara (V-gip)
Ref.:
A Apend;
Etxba Eib;
Elexp Berg (adarkara);
Gte Erd 66
.
Cornada.
"
Beiñ baten, mendi bidez irakorten nindoiala itxura-bako bei batek adarkadia jaurti zestan
"
Etxba Eib.
.
"
Adarkara ederrak emoteittu gure bei beltzak
"
Elexp Berg.
.
"
Adarkada bat eman zion (G-azp)"
Gte Erd 66.
v. ADAR-UKALDI.
Edonun zegoan traba, esia ta eragozketa; non-nai adarkada edo ostikada baten arriskua.
Ag G 83.
[Zezen gaiztoak] lenengo adarkadan zaldia ta bere ganekua jasoten dau aidian.
Kk Ab II 127.
Nok gura eukean idisko gazte odoldun baten adarkadarik artu?
Erkiag BatB 53.
Ori be astuaren adarkadatik ezta ilgo; ezta legorrean itto be.
EZBB II 82.
2.
"
Adarkada, [...] golpe de rama"
Lar DVC 149.