abaniku,
abeniko.
Abanico.
v. haizemaile.
[Axeriak] uzkiz gora gero zangoak airean, / Buztana darabilkala / Abeniko bat bezala.
Gy 308.
Eta gibeleko hire abenikoa / Haiñ aberatsa eta llilluratzekoa / Perlazko uztaia iduri.
Ib. 227 (ref. a un pavo).
Abanikurik zuten edo ez / orain ez daukat goguan.
Xe 312.
Oraingo moda berrikua / nai nuke abanikua.
MendaroTx 300.
Gure biotzak zabaldu ziran / abanikuen moduan.
Auspoa 77-78, 293.
Disposición (de personas) en abanico.
Zuek, mendi onen egaletik, abaniko bat egiñik eta tirorik tira gabe, atzeko aldera sartu bear dezute.
Alkain 145.