1.
(
AN-ilzarb; Lar,
Añ,
Dv (G),
H (s.v. hogoi)),
ogeñe (
V-ger),
hogoira (
Dv,
H (s.v. hogoi)),
hogeira (
AN-egüés-arce-ilzarb, Ae),
ogeire (
AN-erro-olza)
Ref.:
Bon-Ond 164;
EI
75;
Holmer ApuntV 36
.
(Distributivo de hogei
).
"(De) veinte en veinte"
Lar.
"(De) veinte en veinte, a cada veinte"
Añ.
"
Hartu dituzte hogoira sagar, ils ont pris chacun vingt pommes. Emozute hogoira arroltze, donnez-leur à chacun vingt œufs"
Dv.
Hirur oilo hogoira sos, munta: 3 L.
(1771).
SenperEus
83.
Hik ere bai, Kapet, / egin izok abad, ahala oro, / merkatian artua, / hogeira sos jar artio.
AstLas 30s.
Bakotxari onza urreak amazazpina, emezortzina, eta ogeiña ere emanik.
Izt C 382.
Zeñen ederki egongo liraken zintzarri abetakoak... ogeina pezta pagatuko balizkirate.
Alz
S>TFer
113.
Sega ederrak ogeina pezta, / nai badituzu erosi.
Tx B II 145.
Berrogei lagun etorri gera ogeina zaldiko autokar bitan.
Lab EEguna 108.
--Nola handitu zirezten! [...] Zonbat urthe ditutzi orai? --Hogoira urthe!
Larz Iru 124.
Ogeina duro galdu.
BBarand 184.
En DFrec hay 2 ejs. de hogeina.
"
Biñe ogeñe, veintidós cada uno (V-ger)"
Holmer ApuntV ASJU 1968, 108.
2.
ogeira
(AN-egüés ap.Bon-Ond 164). En grupos de veinte. v. hogeinaka.