1.
Tentar, provocar.
En AxN se explica narritatzen (340, 540) por axekatzen. v. azikatu. Cf. axeku.
Bátak itzbát, bérzeak berzebát kóleran moko moko dá nola fú ta fú emátea itxekitzekó yago kolerain súa, eta deábrua está deskuidátzen axikatzeas.
LE Matr4 533.
Axekatzen zaittuzte zuen Jaungoiko Jaunak, argi agiri dedin ea zuen biotz osoaz maitte dezuten edo ez.
Inza Azalp 148.
Nagusi-Etxeko Andreak axekatzen dute morroi edo neskamea, auek artu lezazketen gauzen batzuek artzeko bidean utziz.
Ib. 148.
haxikatu (ax- BN-baig),
hasikatu
(BN-ciz),
axakatu.
Ref.: A (hasikatu); Satr VocP (axikatu).
"Excitar a los perros"
A.
"Azuzar o incitar a los perros"
Satr VocP.
v. haizatu
(6),
haxitu.
Oiuz, eskaiñiz, axakatuaz / artzai Petriren txakurra, / zalantzan zerbait ibil ondoren, / itzul diote [beorrari] muturra.
Or Eus 330.
Zakurrak haxikatu eta ezin ibil.
GAlm 1961, 61.
(ap. DRA)
2.
(AN-ulz; A DBols),
axakatu (AN-ulz)
Ref.:
A Apend; Iz Ulz 412.
Bromear; burlarse (de).
"Bromear (AN-ulz)"
A Apend.
"
Eta atsaldian "txix-txix-txix" ittentzuela ta: nor demontre ote de nere (?) ole (?) axakatzen ai dena?
"
Iz Ulz 412.
Liburu xoragarriak elkarrekin irakurteak, elkar axekatzeak, elkar xurikatzeak.
"Nugari"
.
Or Aitork 86.
Nere Iaun, nere Argi, emen ere Zure egiak ez al du axekatuko gizona?
"Deridebit"
.
Ib. 318.