dudabage (
Añ).
Cierto, seguro, indudable.
"Evidencia: (c.) begiz ikusia, ziur jakina, begerria, dudabagea
"
Añ.
cf. DUDA GABE.
Baldin Iainkoak benturaz galduko ezpaditu gaixtoak, segur da eta duda gabe da, eztituela galduko onak.
Ax 74 (V 49).
Gauza segura da eta duda gabia.
Tt Onsa 35.
Iru ogei milla bala, / bonba eta granada / erriyan sartu dala / duda gabea da.
Echag 23.
Gauza da duda gabea, / Aseak baditu khentzen, / Goseak tuela hartzen.
Gy 188.
(Con partitivo).
Orixen da egi bat dudarik gabia.
AB AmaE 403.
Orra adierazi / orren informiak, / egiya ziertuak / dudarik gabiak.
Arrantz 28.