1.
(-ph- H),
kupidagabe (Lar (-bage), H (+ -bage)),
kupidage (Lar, H (V)).
Cruel.
"Desapiadado"
Lar.
Are txarrago izan da guretzat, taldeka eta bakarka, ondotik etorri zen triskantza, bai gogorkeria gupidagabeagatik, bai iraun zuenagatik.
(In MEIG
VI 39
).
En DFrec hay 2 ejs. de kupidagabe y uno de gupidagabe.
2.
kupiragabe.
Osado; (el) que no tiene miedo.
Beti limosneruak / dira arrantzaliak, / gauza partitzeko / kupira gabiak.
Arrantz 27.
Oiek onak ziran da / bestiak obiak, / guztiak dira gizon / kupira gabiak.
Ud 60.
Aia aldian diruba franko / irabaziyak badia, / arriskatzeko duro batzuek / jende kupira gabia.
EusJok 157.
Or zabiltza zu ere / kupira gabia, / zeñek billa lezaken / beste bat obia.
(Interpr?).
Tx B 225.
3.
(H),
kupidabage (H),
kupidage (H).
"(Sust.). Inhumanité, insensibilité, inexorabilité, absence de pitié, privation de compassion et de miséricorde"
H.
GUPIDAGABEKO.
Despiadado.
Kupidagabeko esku bat dijoa zortenetik ateratzera larrosarik ederrena eta usaigozoena.
"Una mano despiadada"
.
Otag EE
1881b, 63.