(BN-arb ap. Gte Erd
),
enoiagarri (H).
"Qui est fâcheux, à charge, qui est propre à lasser"
H.
"
Orain enoagarri da [= 'aburrido'] (BN-arb)"
Gte Erd 297.
Nihauren burua enoagarri zaut trein baten behar gara batean iragaiten den denbora bezala!
Egan 1972, 62.
Jostatzea, oro har, enoagarriago da lana baino.
EZBB II 22.