Tr. Aparece desde principios del s. XVII en textos alto-navarros.
Encontramos por otra parte arkintzen en Aguirre de Asteasu (I 480) y J. I. Arana (SIgn 28, 63), seguramente erratas por arkitzen.
1.
aurkendu,
arkindu.
Encontrar.
v. aurkitu.
Egi eta fedeskorik <fi-> etzuela aurkenduko.
(Aoiz, 1601).
ReinEusk2
148.
Aurkenduko dutela probetxua.
Ber Trat 126v.
Iaungoikoa nai duenak serbitzatu aurkenzen du difikultade eta estorbu asko.
Ber Doc 163v.
Zeren eztakigu noiz eta nola [...] aurkenduko gaitusten illik.
Ib. 126r.
[Ama Birjinaren] humildadea, nere katolikoak, apenas arkinduko da ent[e]ndamentu edo zenzu humanorik explikatu dezakenik.
MurSerm
82.
(Con completiva).Ver que, descubrir que, darse cuenta de que.
Aurkendu zuen gaizki eta falsokiro akusatu zuela Erregia.
Ber Trat 111v.
2.
+
arkin.
Encontrarse (en un lugar, en un estado, etc.).
Aurkin dedin presentean.
Ber Trat 26v.
Aurkin dedin ain okasio onean.
Ib. 40v.
Zeren egun artan aurkendu baita Mezan.
Ib. 98v.
Feligres edo bezino honratu batek ere arkin bear du sollik edo etxe[an], edo eliz[an].
MurSerm 73.
Guziak zikinzen gara, eta arkinzen garade zikinduek edo mantxatuek, eta gure obra guziak arkinzen dirala tela bat edo oial bat mantxaturik arkinzen den bezala odola edo b[e]rze mantxa bateki.
Ib. 85.
Etorrize Sidongo ziudadea barrena Galileako itxasora, arkinzen dena Dekapoleosko mugeren ertean edo erdien.
(Goñi, c. 1800).
FLV
1987, 129s.