debrukume (PMuj).
Hijo del diablo, criatura diabólica; persona endiablada, mala.
Sugea iduri uben / edo deabru kumea.
Gç 166.
Zeñek sortu du iskanbil gogor au? Erotu zerate, edo...? Geldi, geldi guziok, deabrukume zitalak!
TP Kattalin 194.
Deabrukume [...] horrek, noiz utziko ote duzu Jainkoaren bide zuzenak okertzeko lana?
'Fili diaboli'
.
IBk Act 13, 10 (IBe deabrukume; Lç deabruaren seme, He deabru seme, TB demonioaren seme, Ol, Ker, Arriand txerrenkume
).