1.
(
Urt I 114,
Chaho,
H;
u- Lar,
Añ,
H).
Humano, relativo al hombre.
"Actio humana, obra humanoa
"
Urt I 114.
Eta egin ukhan du natura humano guzia odol batetarik.
Lç Act 17, 26 (He gizonen arraza guzia, TB gizonki guzia).
Leinu humano guziaren Salbadore.
Lç
Ins
A, 7v.
[Salbadoreak] haragi humano harturik.
Lç
Adv
*** 2r.
Natura humanoa / edo gizontasuna.
Gç 212.
Dibinoa eta humanoa.
Arg DevB 241.
Zure gogoetak, hala nola zure gutiziak humanoak dire.
Ch III 17, 1 (SP gizonaren gogoetak dire).
Personalidade humanoa.
OA 30.
Eta ez naiz baliatu izan zuei mintzatzean eta predikatzean zuhurtzia humanoaren solhas gogogarriz, bainan bai Izpiritu Sainduaren berthutearen erakustez.
He 1 Cor 2, 4.
Sentidu umano edo emengoak baño gorago.
Cb Eg II 205.
Errespetu humanoz bezala.
MarIl 129.
Arraza humanoá.
EvAN Mt 19, 4 (Samper jenero humanoa, Hual linaje umanua; Ur (G), Echn gizona
).
Merezi dituzute / ondo onoreak, / zu ta zure txalupen / zeguen jendeak, / zergatikan zeraden / umano nobleak.
Arrantz 93.
Akabau da jende umanua, da eldu da perrua.
"Se ha extinguido la raza humana y ha aparecido la perruna (aludiendo a la decadencia del paganismo y al advenimiento del Cristianismo)"
.
JMB Mund II 82.
v. tbn.
Humano: Tt Onsa 166. Iraz 54. El 22. CatLan 36. Mercy 28. Mg PAb 84. Bv AsL 33 (u-). CatLuz 31. Jaur 386. FamInst 847. BaztSerm1 246. CatS 25. CatUlz 18.
humana. (Forma de fem.).
Natura humanaren [redenpziona]
.
Tt Onsa 116.
Kristoren naturaleza humana edo gizontasuna.
OA 17.
Miseria humanaz.
Ib. 162.
2.
Humano, compasivo.
Zareten beldur guzirekin nabusién suiet, ez solament onén eta humanoén, baina dorpén ere.
"Bons & humains"
.
Lç 1 Petr 2, 18 (He prestu eta manso, TB on eta yustu
).
Lege hurus eta humanoa.
Revol 149.
Hanko jaunak bagintü zu beizain hümano, / ezkiniroiala haz, hainbeste tirano.
Etch 590.
Graziak, Pasaiako / jende umanua!
Xe 208.
Pasaiako gizon bat / gizon humanua, / frankeza aundiya du, / jeniyo sanua.
Noe 35.
Aberatsa dalarik / txit da umanua.
JanEd I 16.