1.
(
Lar),
brexa.
Brecha, herida.
Sehaskan diren belharrez / Eragiñ detzatzu fletxak; / Hobeki egiñen tutzu / Ene baithan zure brexak.
Gç 80.
Jadanik bihotzean dut / Brexa eder bat sentitzen, / Fletxa gori batek darot / Zeruko suaz erretzen.
Ib. 80.
Konsoladi adiskidia / zer nahi brexa dia / ükhenen dik phakia / heben gure herrian.
Abraham II 219.
(ap. DRA)
Brecha, rotura (en una fortificación, en la línea de combate, etc.).
Uste nian brexa bat ederrik / Egün eginen ziela / Aigalon bere lagüneki / Ükhenen nütiela.
Xarlem 594.
Gitian pharte hebenti / ingoiti brutal haiek / brexa egiten die segurki.
Mustafa II 52.
(ap. DRA)
Zurriola aldetik / autsi zuten bretxa.
FrantzesB I 162.
Gogoz ta pozkidaz beteak zijoatzen Franzesa bretxan ikusi orduko berari erasotzera.
Izt C 346.
Aurreratu izan zan bretxaren erdiraño franzesai jarraio peleatuaz portizki.
Ib. 355.
Puskatuak zituzten ateak tiroka, eta alde batetik bretxa irikiya.
Aran SIgn 9.
Pentsetan ebalako erdian artzea, / Eta guarniziñora lotuta ekartea; / Baña ak igarririk Matxiñen asmoai, / Bretxea urraturik ertz batetik eurai.
AB AmaE 268.
2.
Hebilla.
Zapata txarolatubak, / zillarrezko bretxa, / mantelin sedazkua, / enkajia beltxa.
Xe 180.