(V-arr-gip, G-azp),
sermoilari (V-gip),
sermoelariRef.:
TotorArr;
GketxLoiola(itz-potolo, zopa);
ElexpBerg
. Predicador; (el) que reprende, hace reproches, hace exhortaciones morales. Sermolari edo predikadore santu bat. UrMarIl 93.
Sermolaria zelan zan puntarengoa. ABAmaE 218.
Igarle ona zara baña etzara sermolari txarragua. KkAb I 28.
Sermolari bati bez jaramon ta adi aundiagoaz ez yakon iñoiz entzun. BelausAndoni 11.
Sermoelaria ta entzuleak yainkotiak diranean. OrTormes 115.
I beti sermolari. LabEEguna 112.
Ara sermolaria etxean! Garizuman al gera?NEtxAntz 122.
Sukaldaria on utsa dek. Noski, berritsu galanta, sermolari bikaña ta zalapartazalea. AnabPoli 45.
Eztarri oneko ta etorri obeagoko aita sermolari bat. BilbaoIpuiB 235.
Andrea sermolari, / ez gañera amuts. Olea 28.
Sermolaritarako ez ote litzake obe berori, Santxok esan, zaldun ibiltaritarako baiño. BerronKijote 203.
Sermoilari berezi / izendatukoa. Ayesta 64.
Hitz hori ezin dezake sermolari batek hezur haragizko euskaldunen aurrean esan. MIH 347.
v. tbn. Zam RIEV 1907, 426. Muj PAm 8. A Y 1934, 9. Vill Jaink 50. Etxabu Kontu 89. Sermoilari: Ag Ioan 212. BAyerbe 171.