Etim. Préstamo románico; cf., por ej. pir. biraca . En último término, de lat. ebriaca .
(G, AN-5vill, L-ain, B, BN, S; SP (-kha), Lar, Añ (G), VocBN
, H, VocB
; h- SP (-kha), Dv, H),
iralka (AN-egüés)
Ref.:
Alth Bot 9;
A (iraka, iralka)
.
Cizaña (sentidos prop. y fig.).
"Zizaña"
Lar, Añ.
"(Lolium temulentum), ivraie enivrante, iraka
"
Zerb GH
1934, 332.
"Parece trigo, se conoce por ser más verde y espiga más estrecha"
VocB
.
Ethor zedin haren etsaia eta erein zezan hiraka ogi-artean.
Lç Mt 13, 25 (Leon hiraka, He, TB, Echn, SalabBN iraka; Ip zalge, BiblE ologaizto).
Ogi-pulua bekanki da irakaz xahua.
O Pr 347.
[Bersuak] irakaz betheak zorigaitzez gehienak, erdara hitz andanatto bat han-hemenka erain eta ez jorraturik.
JE Bur 144.
Pazkagi hoberenetan iraka sor ditake: ez da beraz harritu behar Azkainen ere ukan bada Jean Baigorri bat.
Zerb Azk 107.
v. tbn. Monho 48. Hb Egia 112. Izt C 48. Ibiñ Virgil 47n. Iralka: LE Urt 71 (ms. 25v zizaña).
IRAKA-BELAR.
Cizaña.
Biek besarka zilipurdian iraka-belar biguñera erori.
'Ivraie'
.
Or Mi 24.
IRAKA-ONDO.
Planta de cizaña; (fig.) individuo dañino en una sociedad.
Bertze iraka ondo bat gure baratze ederrean: Apeeneko eroa deitzen ginuean dohakabea. Galeretan hila hau ere, Paskalina Lalo ziburutar botigesa ebasteko hilik.
Zerb Azk 107.
IRAKA-ZORO.
"Avena loca, ballueca" DRA.