1.
(L, B, BN; SP),
pittika (L, B, BN; Arch VocGr, Dv, H (L)),
bitika (AN-erro; SP)
Ref.:
A (pitika, bitika);
Echaide Nav 121;
Satr VocP (pittika);
Izeta BHizt2 (pittike)
.
Cabrito.
"Chevreau"
SP.
"
Gaur ostatuan pittike yatea
"
Izeta BHizt2. v. bitina.
.
Erre-arazi zuen pitika bat; [...] ezarri zuen pitika hari erretzean erori zitzaion urrina yarro batean.
Lg I 206.
Lothu zitzaion basa abere hari, eta eman zuen zathitan, pitika bat izan balitz bezain errexki.
Ib. 225.
[Ahuntzak] maatillaz bere bortha / hetsi zuen: erran eta / pittika bere umeari: / behautzu idek nihori.
Gy 112.
[Otsoa] boza meheturik / badoako pittikari.
Ib. 113.
Bildotsekin, ahariekin eta pittikekin heldu ziren hiregana hire tratulariak.
Dv Ez 27, 21 (BiblE akerrak).
Pittika edo ahuña bat hilik.
Etcheberry 38.
Bi pitika beehala lotu zaizko [ahuntxamari]
.
Zerb Artho 43.
Pittikaren ilearen legunaren / leguna.
Ox 112.
Jauzketari, jostakina, oi pittika / pullita.
Ib. 113.
Gan bedi pittika haizatzerat.
Herr 29-10-1959, 1.
Saldoko pittika bat igorriko dauzut.
Bibl Gen 38, 17 (Dv pittika; Urt ahuntziño, BiblE antxume
).
Ene ahuntzik ederrena, urte oro bi pittika egiten zauzkitana.
Etchebarne 50.
v. tbn. Zav Fab RIEV 1909, 33. Pittika: Larre ArtzainE 66.
2.
"
Pittika, ahuñia, le chevreuil"
Arch VocGr.
PITTIKA-LARRU.
Piel, pelo de cabrito.
Eta eskuak inguratu ziozkan pittika-larruz eta estali lephoko ageriak.
Dv Gen 27, 16 (BiblE ahuntz-ileaz).