1.
(Lar) .
(Sust.).
Intervalo.
"Comedio, medio tiempo, intermedio"
Lar.
Sg. Lafitte: "Les anciens disaient dans ce dernier sens: bizkitarte hortan, dans cet intervalle" Lf Gram 177. Cf. bizkitartean
Komunione batetik bertzerako bizkitartean.
CatLav 262.
(V 132)
Bizkitarte hortan bere kadiran jarria zegoela, igorri izan zioen bere emasteak erraterat.
He Mt 27, 19.
Ostera negua eldu zan, eta bizkitarte luze hura guzia gauza berririk gertatu gabe onela igaro zan.
Arr GB 48.
2.
(Tema nudo usado como posposición, tras part. o sintagma nominal en caso absoluto).
En el intervalo hasta (que).
v. bizkitartean
(2).
Hamahirur ehun urthe horiek joan bizkitarte, Erroma izatu da askotan etsaiez setiratua.
Jnn SBenoat 108s.
Zer gudukak izatu zituen bere lehen komentu hura egin bizkitarte.
Ib. 136.
Eta ordu hura bizkitarte, ibilia zuten elizaz-eliza.
Ib. 68.