1.
(Sal, R ap. A
),
ikarle (-kh- Dv).
Inspector, examinador; investigador.
"Perito, experto, apreciador, p.ej. de una avería"
A.
Ni naiz Jaun biotz-ikerle ta barren-aztertzaille.
Or MB 211.
Yosuek ikerle bi Setin-dik igorri zitun ta esan zien: "Zoazte lurraldea ta Yeriko ikertzera".
Ol Ios 2, 1 (Dv ikhusliar, Ker zelatari).
Ikerle apal bezala agertu oi zan Sokrate.
Zait Plat 89.
Geometrizale, ederzale, hitz-ikerle.
Lf ( in
Zait Plat XV
).
2.
Visitante (de un sitio).
Ikerlerik asko leiza barruetan ganora barik ibilten dalako.
(1918).
ForuAB
157.
Visitador.
Lau gaxo-zain ikerle eta gaxo-zain idazlari bat.
"Enfermeras visitadoras"
.
EAEg
18-2-1937, 1097.
3.
ikarle.
Profeta.
Ikarleen doaia galdu egingo da.
Ker EMeza 93 (ap. DRA).