1.
(-lh- S ap. Lrq
; SP, VocS
, Lecl, Hb, H, A) .
(Sust.).
Riña, lucha; disputa.
"Querelle"
VocS y Lecl.
"(BN, S), querelle, dispute"
H.
"Lucha"
A.
"Dispute"
Lrq.
v. bilaxka.
Alkhar hastio ükheitiaz, bilhakaz edo güdükaz.
Bp I 95.
Iraiziz gure artetik bilhaka eta etsaigoa güziak.
Bp II 79.
Bilhaker, prozezer eta gaiztoen konpañari ihes egin.
CatOlo (ed. 1743) 59.
Nizalakoz egiaz khoiago eziez theologiazko bilhaketzaz.
Egiat 196.
2.
(Adv.).
"
Bilhaka haritzea, se disputer"
H.
BILAKAN.
"Bilhakan dira, ils se tiraillent" SP. "Pilakan hari ziren bi emazteak, les deux femmes étaient à se disputer, s'accablent l'une a l'autre" H.
Hantik üillü batekila bilhakan.
Egiat 231.