1.
(
G-to ap. A
).
Inteligente; culto.
"Hombre de talento"
A.
Gizon argia, gizon buru-yantzia, iztun <-ten> eder (euskeraz naiz erderaz), gizarteko, langille nekegaitza ta euskozale gori.
Ldi IL 116.
Ez gizon buru-yantzi ta korbata apaindunek, baizik gizon lau batzuk, bekokiari izerdia atereaz bizi diran langille batzuk izan ziran.
Ib. 134.
Buru-yantzienak, yakitez ertenenak, euskeraz aal duten gutxien ari izaten dira.
Ib. 46.
Euskal-Erria-ko giza-alderdi buru-yantzienari.
Ib. 53s.
Gure arteko buru-yantzienak, ez Euzkadiko, Ludi zabaleko olerkari artean zer txapela kendurik ez zualakotzat etsi ziguten Lizardi.
Markiegi ( in
Ldi IL 7s
).
Alemanitar buru-jantzia erabe izango zan, bearbada, praille latz, ertsi ta goibel-itxurako aien atera ots egiteko.
Vill EG
1956 (1-2), 64.
Zertako goretsi nai nuan ez [...] errian begiko duten eiztaria bezala? baizik eta gizon buru-iantzi bezala, edo nerau gorestea nai nuken bezala?
Or Aitork 93.
Nor benetan be, aitari antzeko arazoetan eta astunagoetan laguntzen ekian Kerman gazte ikasi ta buru-jantzia baiño?
Erkiag Arran 88s.
Prosan ere badira euskal literatura zaharrean zenbait obra orijinal, jatorrak, balio iraunkorra dutenak [...] edozein euskaldun buru jantzik ezagutu bear lituzkenak.
Vill Egan
1967, 21.
"(V-gip), ligero de cascos"
A (se tratará seguramente de su empleo en frases negativas o con sentido irónico).