1.
(Lh). Signo, señal; símbolo; signo de escritura.
(Neol. de AG, derivado de ikurri, q.v.).
Kentzen doguz ss eta c izkijak (aboska ta ikurrak) (1897). AG 1021. Ikur edo kiñuba au ixango yatzube (Lc 2, 12). Ib. 1655 (Lç, Oteiza e IBe se(i)nale, Arriand lorratz, Ker ezaugarri). Menpetasun ikur noiz diran eta noiz ez. Zink Crit 34. Gurenda-ikurtzat dakartzuela / burestun zorunezko bat. Enb 45. Andra Mari jainkesaren irudi edo ikurra da. JMB ELG 85. Euzkadiko ikur eta ikurriñatzaz. "Emblema y bandera". EAEg 21-10-1936, 99. Ikur horiek Latin etorkiko direla. Mde Pr 230. Ikurrez eta ispilluz bezala [ikusi]. Or Aitork 183. Arabe-ikurrez idatzia. Berron Kijote 108. Ikur bilduma, nolazpaiteko alfabetoa. MEIG VI 134. En DFrec hay 22 ejs. v. tbn.
JBDei 1919, 166. Eusk 1919-20 (I), 64. Eguzk RIEV 1924, 595. Altuna 98. ZA RIEV 1928, 588. Laux BBa 100. BEnb NereA 129. Onaind in Gazt MusIx 154. AZink 73. Gerrika 244.
azpiadiera-1.1
Lema.v. ikurritz. Euskera aundiki-soiñekoz yantzi-bearra izaki nonbait bere ikur. Markiegi( inLdiIL 11
).
azpiadiera-1.2
Bost-xentimoko ikurra. "Sello postal". EAEg 11-12-1936, 513. Orobat atera-agiri eta korritu-agirien ikur-zergari buruz. "Impuesto de Timbre sobre los cheques, talones y entregas en cuentas corrientes". Ib. 14-12-1937, 1065.
sense-2
2.
(Bera, Lh(que cita a Lf)). Significado. Ikur ori ikerri ta azaltzen duanean, Ikurtzazkuna (semantike) deritza. OlEEs 1919, 2.
Nehork ez baitaki xuxen zer ikur dauketen. JEEuskG 239.
Pantheon erromanoa frango berritua zen, ez xoilki kanpoz bainan ikurrez eta balioz. LfCEEN 1973, 124.