( VocBN
).
Pródigo (sólo ref. al hijo pródigo de la parábola).
Seme prodigoa.
Lç Lc 15, tí.
Naxala arako seme prodigoa.
Cap 118.
Mutil prodigo galgarri, bere aitaren itxetik atera ta urrutiko bazter batera joan zenari, gertatu ta agitua.
Mb IArg I 162.
Eskatzendiózu humilki barkázio Jangoikoai, nola hume prodigoak bere aita onái?
LE Ong 92r.
Haur prodigoak bezala iretsi duzu zure ontasuna.
Laph 55.
Jainkoa ona da eta haur prodigoari bethi besoak zabalik dauzka.
Larz Senper 36.
v. tbn. Tt Arima 26. CatLav 296 (V 147). JesBihD 59. Lg II 112. Mih 58. Gco I 409. Jaur 125. CatS XII. CatJauf 123. Lf ELit 34.