1.
(Dv).
Hacerse celoso.
Beriagana jelosturik desesperatzer ninzan.
E 139.
Kastero jelostü denian, Maria Solt ezari kanpo.
Etch 422.
2.
(Aux. intrans. uni- o bipersonal).Sentir envidia.
Haren onaz jelosten, edo inbidiaz tristatzen direnek.
Brtc 62.
Nun etzaitadanian familia jelostü.
Etch 138.
Eta ohore hortaz ez natzaik yelosten.
Gy 283.
Hiri badagokikea / roxiñoletaren bozaz yelostea?
Ib. 226.
Guziak zaizkit jelosten, / eder, hazkarra zeren den.
(In Arb Igand 44
).
Sentir rivalidad, emulación.
Zumalakarregi du erregek trunpeta; / Bizkaitarra yelosten hori ikus eta.
Hb Esk 162.
Jainkozko jelosiaz jelostuta naukazue.
IBe 2 Cor 11, 2.
3.
(Aux. trans.).Envidiar.
"Jalouser"
T-L.
Hobekiago mintzatuko zakizkote ezen ez zuek jelosten ditutzuen gizon jakintsun hek.
Arb Igand 177.
4.
(B, BN-lab-mix, S ap. A; Chaho, Dv, H, VocB
).
(Aux. intrans.).Sospechar; desconfiar.
"
Jelostu niz hura zela, he sospechado que era él"
A.
Balinbada nehor nitaz jelostu denik.
StPierre 16.
Bazterrerat behatu balu, zerbaitez jelostuko zen behar bada.
Barb Sup 9.
Jelosten zela nork zedukan hortako hobena.
Mde Pr 297.
Berriz ere jendea jelosten da Etxahunen eskua lan hortan ari izana dela.
Lf ELit 175.
Zerbaitez jelostu nintzan holako bisitan.
Larre ArtzainE 259.
v. tbn.
Othoizlari 1961, 347.