1.
(ph- H),
pintarka (B ap. A
)
(Adv.). Chispeando, echando chispas (sdos. prop. y fig.). "Chisporroteando, echando chispas" A.
[Koplaria zen] ikhusten zuena bai zerbait ederrik edo hunkigarririk, haren burua phindarka abiatuko zen.
Arb Igand 53.
[Xakolin hau] irestearekin, sudur-barnetarat gibel-aitzin lanhotzen da pindarka.
JE Ber 28.
Izarrak, [Jesusen arima] han badago / dirdiran betiko / pindarka bihotzerat ixur zadazue.
Iratz 139.
[Eliza-xori], jauntzi xuri, tiruriru, / pindarka ibil airetan...
Ib. 108.
Arrasta bat ezin emanez pindarka eta zedarriak hautsiz lanean ari zen.
Etcheb GH
1959, 317.
Izigarri bero zen labeteian, sua pindarka ari.
JEtchep 21.
Aditzaleen aintzinean, sukar batek harturik, pindarka botatzen baitzautzueten bertsua.
Lf ELit 41.
2.
(Sust.).
"(BN), brote de árboles"
A.
SU-PINDARKA.
Lanzando destellos.
Izarrak su-pindarka, haitz eta errekak / atsegin marrumaka.
Iratz 131.