1.
(
V-arr; Aq (G)),
troska (
V-gip),
traska (
V-gip),
doska (
G-goi)
Ref.:
A; AEF 1928, 139; Iz ArOñ (troska); Elexp Berg (troska).
Toba, tosca. "Toba, piedra, toskea (G)" Aq 809. "Cal de las estalactitas" A. "En 1717 se extraía piedra llamada doska para convertirla en arena (G-goi)" AEF 1928, 139. "Costra que se forma en las tuberías" Iz ArOñ. "Troska, caolín, sustancia caliginosa que portan algunas aguas y que se adhiere a todo. Kangrejuak troskaz forrauta eztittuzu ikusi?" Elexp Berg. "Tuberixa barruan be troskia formatzen da" Ib. "Troskia da kolorez marroixkia, nabarka ortaikua" Ib. Cf. VocNav s.v. tosca.
Sekulako dibujoak daoz [koba] barruan [...] troskazko dibujoakin.
(V-gip).
Gand Eusk
1956, 220.
(c. sg. A; Zam Voc; th- Dv, H), troska (BN-lab ap. A). "Kaolin, terre glaise" Dv. "Terre à porcelaine. Lur xuria edo thoska portzelana egitekotzat " H. "Caolín, arcilla blanca muy pura que se emplea en la fabricación de la porcelana" A.
Ezpeletako thoska edo lur xuriarekin porzelana egitekotzat.
Dv Lab 18.
(th- S),
troska (G-nav, AN-erro)
Ref.:
Lh (thoska); AEF 1926, 13; JMB At (troska).
Arcilla.
"Argile rouge"
Lh.
"En algunas casas antiguas se conservan todavía los [tabiques] de adobe (vasc.: troska), recubiertos con cal y yeso (AN-erro)"
AEF 1926, 13.
"(G-nav), arcilla que se emplea sin cemento en ciertas construcciones"
JMB At.
.
[Elizaren asentuak] toskaz eginak baitire.
Prop 1904, 93.