1.
(G),
auke,
aoka (G-goi)
Ref.:
A;
A Apend;
JMB At;
Etxbe EEs
1931, 36
.
Cascabillo, envoltorio del grano de trigo. "Aokea, gariak alea estaltzeko izaten duten lastoa" (G-goi) Etxbe EEs 1931, 36. Figura en Izt C 234 en una lista de productos del campo. v. ahotz
(2),
2 aulki.
Arrian jo bear da gogotik galburua, sudur, belarri, ao ta kolkoa arotzez (aukaz) beteaz.
Ag G 26s.
Agotza ta auka (larri ta txêa) / erabat jasotzen dute. / Jesus amenez larraiña garbi.
"Levantan a la vez la paja gruesa y la menuda"
.
Or Eus 343.
Zanpa ta dardar, bereizten dira / auke ta alea lekuan. / Alde banatan lau-bosna kolpe, / urrena igurtziz eskuan.
Ib. 338.
Berriz beorrak sartzen ditute / auke arrotu ditean.
"Para que flote la paja"
.
Ib. 347.
Gaua Mikoleneko ukuilluan gal-autsetan egin genduan. Garia jo ondoren gelditzen dan auka esaten zan gure aldean.
AZink 87.
Ainbat auka eta auts / ta eguzki bero, / seguro gari-lanak / iritxi ezkero.
Insausti 82.
2.
"(V-m), desperdicios del lienzo"
A.