(Deen I 233 <assetta>, H),
azita (H),
asieta.
Plato.
"Assiette, plat"
H.
v. plater.
Hamabortz azieta xuriak, bi gatz untzi, bat estenuzkoa eta bertzea lurrezkoa.
(1767).
SenperEus
64.
Eta eztia akhabatzen bazaiote [...]. Halako aroetan [erleei] eman behar zaiote eztia asieta batean, paper batez estalirik.
Dv Lab 298 (v. tbn. 300).
Eltzeko berdagailiak azieta batean berex zerbitzazaitzu.
ECocin 3.
Khen zaitzu gorringuak eta orrha azieta batean sukrearekin.
Ib. 27.
Lau dotzena kollir furxeta eder; baso, azietak, orotarik hunenbertze.
HU Zez 165.
Zonbait minutaren buruko, azita batean eskua bezain zabaleko horma-mokor batzuekin, emaztea berriz gure ganat.
JE Ber 70.