1.
(V-oroz-m ap. A).
Enredo, turbulencia, conflicto.
Tr. Documentado en textos occidentales desde finales del s. XIX.
Euki gura dabenak / surrakaz bakea / inoz bere eztau bear / astindu lazkea.
Azc PB 135s (
in Ur PoBasc 189 ez dau biar astindu / iñoz gauza loirik
).
Zer zan ango lazka ta matasea!
Ag AL 27 (v. infra LAZKA-MATAZA).
Rusiak eztau nai, gaur-egunean beintzat, iñogaz lazkarik edo nasterik.
A Ezale
1899, 16a.
Nik eztakit zenbat tresna, ele, gizadi ta lazka ikusi nituan enparantzarako bidean.
Ag G 83.
Antxen izaten da lazka ta iskisalda!
JKort EuskOl
1931, 36.
Langille arteko asarre, gorroto, lazka ta burruka oneik.
Eguzk GizAuz 154.
Alkar ezin aituta, eztabaida ta lazkea sortu ziran batzar aretan.
Ib. 69.
Yainkoren batek-edo, lauso gaizto batek yota, lazka bigurria sortu dute len ere errukarri ziranok.
'Funesta rivalidad'
.
Zait Sof 116.
Lazka ontan nasturik nora yoko dut itz billa?
Ib. 42.
Jarri ete dot nik neure burua lazka onetan?
Erkiag BatB 191.
2.
Susto.
"
Demonio Itsusia! Ura lazka eman zidan (AN-5vill)"
Gte Erd 278.
LAZKA-MATAZA.
Disputa, enredo, pelea.
Gizon odolkideen oien artean ere lazka-mataza au eraiki ta irozo duk.
'Disputa'
.
Zait Sof 184.
v. tbn. Ag Kr 168 (lazka-matasa).