batetaratzale.
(El) que une; (el) que reúne.
v. bateratzaile.
Lista hoien batetaratzaleak, andanaka, batean sortzeak, bertzean hiltzeak, ezkontzeak, bakotxa bere lerroan, berex dire konduaren jalitzale.
Eskual 24-2-1913 (ap. DRA
).
Gizona baithan arima bakarra den bezala, ahal guzien lokarri eta batetaratzaile, --bota herriari ere nagusi bakar bat.
Lf ( in
Zait Plat XVI
).