1.
(Lar),
elgarkide.
"(Los) conspirados, conjurados, elkarkideak
"
Lar.
2.
(Lar, Añ (G)),
alkarkide (Añ (V)).
"Relativo"
Lar, Añ.
Beren balio elkarkidezkoak.
"Su mérito relativo"
.
EE
1881b, 36.
3.
Afín, concordante, correspondiente; correlato (de una palabra en otra lengua).
Amar amabi milla izen bakoitz, mamiraño barrendatu bear dittugu, nondi datozen, noren aide ta alkarkide diren.
Or LEItz
34.
Abotsak, eurenez alkarkidea billatzen dabe-ta, -t baño -k egokiago, arirago etorriko zala dirudi.
Eguzk RIEV
1924, 595.
[Bertsoak] zortzi oñeko matazak dira, laugarrena luze egiñik, ta auxe ezik, bertso guziyak alkarkideak maniatzen ditu.
Inzag RIEV
1933, 416 (se refiere a que riman entre sí).
Bikote elkarkide nahiz etsaietan giltzatua.
MEIG IX 127.
(en colab. con NEtx)
(Gram.).
(Oración)coordinada.
Esaldi bik, tankera bardinekoak, mota berekoak izanik, alkarren artean lokarri bat dauke, alkarkide egiten dituen lokarri bat.
A. Arejita
Euskal Joskera 52.
4.
Pariente.
Elgarkide diren buhamek, noiz-nahi, batzu besten karrotan jaten eta lo egiten dute.
Larz Othoizlari
49 (1967) 35.
ELKARKIDE-EREDUKO
(Sociedad, etc.) cooperativa.
Esne Lagundia, Iruñan, elkarkide-ereduko, irirat geieneko esnea erakartzeko gogoz.
Herr 7-3-1957, 4.